top of page

de danseres

Tamar Porcelijn studeerde eigentijdse dans aan de Hogeschool voor de Kunst in Amsterdam. Ze ontwikkelde een passie voor de Flamenco en vertrok naar Sevilla waar ze zich 10 jaar lang schoolde en onderdompelde in de Flamenco dans. Inmiddels terug in Nederland heeft ze een eigen dans -school, treedt vaak op  op flamenco concerten en op internationale flamenco festvals en doet daarnaast projecten met eigentijdse dans.

de gitarist

Vicente Santiago groeide op in Spanje als kind van een zigeunerfamilie en was al jong doordrenkt van de Flamenco. Hij begon op zijn 11e gitaar te spelen, schoolde zich verder in de Flamenco stijl en trok later naar Rotterdam om aan het World Music Department van het Conservatorium les te krijgen van grote gitaarmeesters zoals Paco Pena. In wisselende flamenco combinaties treedt Vicente overal in Europa op met als uitvalsbasis Nederland.

Vicente zegt over de Flamenco:

"Flamenco is de essentie van alles dat waar is in zichzel. Alles dat hecht aan authenticiteit en de bron waaruit het ontstaan is. Flamenco is een cultuur, een traditie. Het is passie en techniek, het is een manier van ademen, denken en leven....

de zangeres

Net als Tamar en Vicente leeft Yota in en met de Flamenco.Van origine Grieks schoolde ze zichzelf in de Flamenco als zangeres, was de oprichtster van een groot flamenco festival en begon op te treden in verschillende combinaties in verschillende Europese landen. Met  inmiddels net als Tamar en Vicente haar basis in Nederland. 

de fotograaf

Gijs Possel is een professionele fotograaf uit Linschoten. Zo op het eerste oog lijkt hij een onderkoelde Hollander, maar niets is minder waar. Hij is een gepassioneerd liefhebber van Spanje en van de Flamenco. Elk jaar brengt hij een periode door in Spanje waar hij met zijn camera uitvoerende flamenco artiesten volgt waar die ook maar optreden. Als iemand in zijn foto's de essentie van de Flamenco weet te vangen dan is hij het.  En het is bijzonder dat de Flamenco foto's van Gijs de omlijsting vormen voor het concert. Ze verdienen het. Over zijn fotografie zegt Gijs zelf het volgende:

Fotografie, er is veel over geschreven en iedere fotograaf heeft er wel een gedefinieerde mening
over. Voor mij is het niet ingewikkeld, het is een passie, een manier om naar de buitenwereld te
kijken en iedere keer weer merk ik dat, wanneer ik door de zoeker van de camera kijk, de wereld er
anders uitziet. Ik zie een uitsnede van van het geheel, een intensivering van het object, als een
meditatie word ik in het scenario getrokken en voel me daar sterk mee verbonden. Of het nu om
dans/flamenco gaat of een portret, landschap of stilleven. Het beeld via de lens laat alle
omgevingsruis weg en geeft alleen dat weer wat de foto moet worden. Een deel van het geheel, een
filtering van de realiteit zonder die realiteit te verliezen. Uiteindelijk kun je niet anders dan dat vast
te leggen wat er is, wat iedereen kan zien, maar niet altijd opmerkt. En dat maakt het verschil tussen de fotograaf en de ander, zelfs het verschil tussen de fotograaf en een andere fotograaf; we zien allemaal dat waar we ons op focussen; we kijken allemaal naar hetzelfde maar zien allemaal iets anders. Dat is fascinerend en maakt ieder beeld uniek.

bottom of page